top of page

In februari van dit jaar (2017) zijn we voor de eerste keer op bezoek geweest in de Picca Nursery School in Kerr Sereng Gambia samen met Wies en Jo en een aantal vrienden.  Deze reis gaan we niet licht vergeten! 
We wisten niet goed wat er van te verwachten. In de loop van de jaren dat we VZW PICCA steunen hadden we al heel enthousiaste verhalen gehoord van  Wies en Jo, van Lobke en van andere (mede)werkers van het Picca project en waren heel benieuwd. Op 6 februari vertrokken we dan richting Banjul. Dat Gambia een van de armste landen ter wereld is wisten we wel maar wat we zagen onderweg van de luchthaven naar ons hotel deed ons al naar adem happen, en dat was nog maar het begin.
De dag nadien brachten we een eerste bezoek aan de school in Kerr Sereng (er zouden er nog een paar volgen). De weg er naartoe over hobbelige zandwegen, langs schamele huizen in de compounds,  spelende kinderen, kleine handeltjes hier en daar, vervoer met paard en kar, gaf ons al een idee van de levensomstandigheden in het dorp.
Zodra we de poort door gingen kregen we een aangenaam gevoel, hier hangt iets in de lucht ! We hoorden kinderen zingen. De lessen waren bezig ! We maakten kennis met de directeur Mijnheer Kebba, een vriendelijke man die zich heel hard inzet voor zijn school samen met de 7 leerkrachten, de conciërge en Modou en Ceedy, de helpende handen voor praktische zaken. Er zijn 6 voorbereidende klassen (gratis aangeboden) en sinds september ook een 1e leerjaar (waarvoor een bijdrage wordt gevraagd). Het schoolsysteem in Afrika is anders georganiseerd dan bij ons. In de Nursery School wordt al volgens leeftijd op een speelse manier de basis gegeven van taal en rekenen en algemene kennis en vaardigheden. We mochten een kijkje gaan nemen in de klassen. Wat we zagen was hartverwarmend.  Alle kinderen dragen eenzelfde kleurrijk uniform, geen onderscheid tussen de kinderen. Zelfs de leerkrachten dragen eenzelfde uniform. Allemaal samen één geheel! 
Er wordt gezongen om ons te verwelkomen. In de klassen hangen posters van letters, woorden, leren tellen, fruit en groenten, de delen van het lichaam, dieren ... Ze zijn graag in de klas, dat zie je en de juf of meester is hun voorbeeld, als hij/zij iets zegt wordt er geluisterd. In een van de klasjes kruipt er een kleintje van ongeveer een jaar rond; het dochtertje van de leerkracht. Zij heeft geen keuze, het is haar kleintje meebrengen of helemaal geen les meer kunnen geven. En dan was het tijd om allemaal samen te eten.
                                                                                  
De binnenkoer is bijna te klein voor die bonte bende. We worden aangeklampt door zoveel kleine handjes. Iedereen wil op de foto, de jongens - net zoals hier - in allerlei stoere poses, de meisjes wat meer verlegen. In een hoek van de speelplaats  werd er een tuintje ingericht met wat tomaten en kruiden. Ook de poetsvrouw is altijd in de weer. Picca huurt ook een open ruimte naast de school waar de kinderen wat meer bewegingsruimte hebben om te spelen en die wordt graag gebruikt. Elke keer weer als we de school bezochten, werden we hartelijk ontvangen. Wat ik niet ga vergeten is het moment dat we klasfoto's gingen nemen. Eén voor één kwamen de klasjes op de binnenkoer. En wat een discipline! Er werd netjes in de rij gewacht, geen gezeur, geen lawaai. En nadien iedereen weer rustig naar de klas toe. Een grote pluim voor de leerkrachten en kinderen!
Aan de achterzijde van de school was er nog een ruimte onbenut. Die werd tijdens de 2 weken dat we er waren ingericht als medische post. De vloer werd betegeld, de muren geschilderd, een kast geplaatst, het meegebrachte materiaal werd gesorteerd en nog ontbrekende hygiënisch materiaal en medicatie werden aangekocht in Serrakunda.
En het allerbelangrijkste: een verpleger werd aangeworven !Op het einde van de 2 weken kon de Medical Post van start gaan. De kinderen van de school en alle inwoners van Kerr Sereng kunnen er terecht voor gratis eerste hulp. Alweer een pluim op de hoed van VZW PICCA!
Tijdens onze vakantie hebben we ook kennis gemaakt met een paar families in de buurt van de school. Zo is er de familie Dampha. Zij wonen allemaal samen in een compound; mama, dochters, zonen en hun kinderen. Ceedy is één van hen. Alhoewel het al een grote familie is, staat de poort er altijd open voor vrienden en kinderen uit de buurt. Hun gastvrijheid is groot. En mama Danfas houdt altijd een oogje in het zeil. Hun levensstandaard is al een beetje verbeterd sinds ze hulp krijgen van een familie uit België. Zij hebben een eigen waterput, een stevig dak boven hun hoofd. We hadden wol en haakpennen mee om hen te leren haken. Dat was een gezellige boel maar het duurde niet lang of ze hadden het onder de knie. Na een paar dagen was Mama Dampha al begonnen aan een draagzak voor een baby! 
Een andere familie die we leerden kennen was Rohey en haar 5 kinderen. Buiten haar eigen zoon en dochter zorgt zij ook nog voor de 3 kinderen van haar overleden broer. Allemaal samen wonen ze in een klein huisje, amper plaats om   te zitten en te slapen. Eten maakt ze buiten op houtskool. Dak en deuren bestaan uit ijzeren golfplaten. Elektriciteit hebben ze maar met mondjesmaat net zoals water. Het is een moeilijk leven en toch wordt je er met open armen ontvangen. Zij gaat uit werken en probeert er alles aan te doen opdat de kinderen toch naar school zouden kunnen gaan. Rohey heeft ook een aanstekelijke lach, altijd vrolijk en dankbaar voor de hulp die ze krijgt. Op een dag zijn we allemaal samen naar zee gegaan, een belevenis voor de kinderen! 
Dan is er ook nog Marie, de beste vriendin van Rohey. Die twee bijeen is altijd gezelligheid. Samen met hen brachten we een bezoek aan de vissershaven van Tanji. Veelkleurige vissersboten komen elke dag tussen 15 – 17u toe met hun vers gevangen vis. De verkoop kan beginnen. De vis wordt er ook gerookt of gedroogd in open lucht.  Dit is echt het bezoeken waard!
Later zijn we met Marie ook nog naar de markt in Serrakunda geweest. Een typisch Afrikaanse markt  met honderden standjes van groenten, fruit,  kruiden, stoffen, potten en pannen langs smalle gangen en winkeltjes. Vrouwen in kleurige kledij brengen er hun waren aan de man, alleen al daarvoor zou je een bezoek aan de markt niet willen missen.
Gambia heeft ook veel natuurschoon te bieden, parken, natuurreservaat, mangroven en niet te vergeten de zee met mooie witte stranden.  Suleyman, een natuurgids die we er leerden kennen, wist veel te vertellen over de talrijke soorten vogels die we er zagen, hij leidde ons rond in het Abuko  Natuurreservaat, het Monkey Park en de mangrove van Lamin Lodge.
Tijdens ons bezoek aan Gambia heeft dit land ook een stukje geschiedenis geschreven en wij mochten dit meemaken. 
 
Op 19/02/17 werd de nieuwe democratisch verkozen president Adama Barrow ingehuldigd. En de 
Gambianen kunnen feesten! Overal uitgelaten mensen, de jongeren nog het meest. Eindelijk zouden ze zonder angst om opgepakt te worden hun mening kunnen zeggen, over politiek kunnen praten. Velen hebben familieleden of kennissen die ooit gearresteerd werden door het vorige bewind en die niet meer terug te vinden zijn of omgekomen. We hopen samen met hen dat het nieuwe bewind meer oog zal hebben voor de bevolking, zorgt voor betaalbaar onderwijs,  een  gezondheidszorg toegankelijk voor iedereen,  en voor betere levensomstandigheden. Er is nog heel wat werk aan de winkel !
Wij zijn blij dat we door Picca te steunen, een steentje kunnen bijdragen voor het organiseren van onderwijs voor de jongste kinderen die daardoor toch wat sterker kunnen staan in hun leefwereld en aan de verbetering van de basis gezondheidszorg  voor de kleine gemeenschap van Kerr Sereng via de medische post.
Onze reis naar het Piccaproject in Gambia was voor ons een hele ervaring maar één ding weten we zeker: Picca en Gambia laten ons niet meer los !

 


Els en Eddy

IMG_3331.jpg
IMG_3550.jpg

VERSLAG BEZOEK PICCA SCHOOL MAART 2023 :

 

Bea , Blanche en Bellinda op pad van 22/3 tot 29/3.

Na een goeie vlucht toegekomen in het warme Gambia.

 

Modou stond ons zoals gewoonlijk op te wachten . Eens buitengekomen werden we tegengehouden door The Fatu Network . Een lokale zender in Gambia .

Een blitz-interview gegeven ivm de connectie met Modou en onze Piccaschool, hilarisch na zo een lange vlucht , twas een schoon zicht.

 

De weg naar het Hotel is dezer dagen een hel ,…ze zijn nieuwe asfaltwegen aan het aanleggen (gesponsord door China en Saoudie Arabie) en alle verkeer wordt dus omgeleid via zandwegen ernaast . In principe zijn de wegen zo goed als klaar maar er zijn nog geen markeringen op aangebracht , geen lichten , het is nu gewoon een zeer snelle baan met gevolg dat er al veel doden zijn gevallen en ze nu die baan hebben afgesloten . Dit kan alleen in Gambia .Chaos !

Een dik uur later arriveren we in ons hotel .

We zijn er zeer goed bediend geweest , we kregen meteen een upgrade .

Zo af en toe wat boxen met de container meegeven voor hen werpt zijn vruchten wel af .

 

De volgende dag :

 

Bij aankomst in de school waren er geen leerlingen aanwezig van de Nursery school.

Het was examen voor de leerlingen van de Primary school.

Kebba was aanwezig maar andere leerkrachten van andere scholen namen de examen af.

Is zo gebruikelijk in Gambia en duurde zo drie dagen.

Toch al een kleine meeting gehouden met Kebba en Boto van de MP .

Boto zijn loon besproken en de gelden voor de medicatie. 

De school gaf een zeer nette indruk ! de ‘cleaninglady’s’  hadden dit zeer goed gedaan !

 

​

 

Deze trip is een verdere evaluatie van de werking van de school .

We gaan een nieuwe leraarskamer creëren om nog meer de werking tussen leerkrachten en directie te optimaliseren.

Dus , vandaag nieuwe vloer gaan kiezen en laten leveren , morgen aan het werk

De kleine stoeltjes van de kinderen , die al meermaals vermaakt zijn geweest , gaan we ook allemaal vervangen

Ondertussen al een zoektocht geweest hiervoor , amai niet simpel !! De prijzen rijzen hier ondertussen ook de pan uit !

In onze tocht naar al dat materiaal zijn we ook in een magazijn beland waar balen kleding toekomt , gesorteerd wordt en ... verkocht wordt

Kleding via Picca meegeven is helemaal niet van deze orde! Alles wat wij hier aanleveren is gratis voor hen.

Vandaar ook de opbrengst van de pizza’s en de Quiz  en ons eetfstijn worden hier integraal ingezet in onze Picca Nursery school en bij uitbreiding voor de ganse gemeenschap van Kerr Serign .

 

 

 

 

Dus op stap geweest in de lokale ‘Brico’s ‘ , op zoek naar verf en materiaal voor de volgende dagen.

Op de planning stond :

  • De borden aan de muur opfrissen / herschilderen.

  • Een vloer leggen in het achterste lokaal= dit wordt een leraarskamer .

  • Daar komt ook nog elektriciteit , een fan , meubilair enzo..

  • Een houten deur moet geplaatst worden tussen die ruimte en de berging erachter.

  • Schoolmateriaal aankopen

  • Een nieuwe watertank kopen voor op het dak

  • Schoolmeubilair aankopen

  • Al het vuil laten ophalen door een ‘ Donkey’ .

 

De nieuwe aangekochte (plastieken) stoelen afgewassen .

Het medisch materiaal die we vergaard hebben in het magazijn van Benegambia , gesorteerd en verdeeld in dozen voor onze MP en voor het Hospitaal in Sukuta .

 

​

 

Zaterdag onze uithangborden onder handen genomen met ‘ Plastic paint’. Wat meubilair opgefrist en de ‘Donkeyman’ laten komen om nog vuil op te halen. Goed voor ‘ezel’ , kon hij meteen zijn dorst lessen .

Een groot deel van de stoeltjes ( lees alleen ijzer) ook laten ophalen , wegen en een 750 dal aan verdient alle beetjes helpen ...

Zondag was een ‘day off ... doch één met mooie wendingen .

Ons gesorteerd medisch materiaal gaan afgeven aan het hospitaal in Sukuta. Voor mij was het een tijdje geleden en alle paviljoenen zagen er erbarmelijk uit . Ze zijn aan het verbouwen

Tijdens het rondneuzen zijn we een team mensen tegengekomen . Die hadden een meeting ivm Mental health and disabled people in the Gambia. Daar wij ons daar nogal in thuis voelen ( letterlijk) was er meteen een goed gesprek dat leidde tot misschien wel een mooie samenwerking.

Zij werkten met mensen van Tanka Tanka een PI .

Lang verhaal ... kort gezegd: we gaan hen helpen in voedsel, kleding en detergent en medicatie

Nadien ging onze tocht verder richting Kartong. Het meest zuidelijke deel van Gambia. Hello Senegal daar zagen we de boot van Haalai Xale liggen ... een ander mooi Belgisch schoolproject van Astrid Costermans en team. Alex , een local deed zijn verhaal en zijn achteraf een kijkje gaan nemen . Wat een mooie open space

Als afsluiter aan Paradise beach in Sangyang ne fanta gaan drinken . Onze chauffeurs zijn in de eerste week Ramadam en mogen niets eten en drinken tussen 5 u en 19.25 u ... voor ons in deze warmte niet haalbaar ! Top dat zij dat kunnen

Vandaag terug naar school , de borden verder afwerken , terugplaatsen en meetings

​

 

 

 

Dus : Het verhaal Tanka Tanka , een Psychiatrische Instelling , is dus iets waar we ons ook willen voor inzetten.

We zijn dit gaan bezoeken zonder enige verwittiging .

We waren blij verrast dat het redelijk rustig was , proper en gestructureerd.

Ze hadden er ook dan een zeer groot complex ter beschikking.

Een grote binnentuin maakte het aangenaam.

De meesten liepen wat te wandelen en kwamen ons begroeten en handen schudden.

Dit steeds in het bijzijn van enkele opvoeders .

We hebben er voornamelijk mannen gezien en maar een paar vrouwen die er verblijven.

We hadden een aangenaam (onverwacht voor hen) gesprek met de leidinggevende op dat moment.

Al de mensen die daar werken krijgen hun loon via de overheid.

(hadden even gepolst hoeveel en krijgen merkelijk minder dan onze leerkrachten)

Onze vraag van , wat kunnen wij betekenen voor jullie ? , was zeer opvallend.

Ze vroegen GEEN geld maar hadden nood aan voedsel , detergent en kleding.

Iets wat wij kunnen voorzien via de containerdienst.

Wordt uiteraard vervolgd.

 

Iedere dag kunnen we hier wel iets betekenen voor de gemeenschap en de school.

Met de container had ik een buggy (gesponsord door Blanche via Goed ! )meegestuurd voor een 3 jarige jongen die nog niet kon stappen.

We zijn hem gaan bezoeken en zagen direct dat er meer aan de hand was. De ervaring die ik met Dennis heb maakte het duidelijk.

Heb de mama tips en tricks kunnen geven ivm ‘therapie’ , beloofd om materiaal op te sturen en eventueel medicatie... je moet maar hier geboren worden met deze problematiek.

Het weinige dat we kunnen doen zal gedaan worden , dit zit onder ons vel.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Ondertussen nog een constructieve meeting met de Staff gehad

De vloer is bijna klaar .... vandaag afwerken.

Vandaag schoolmateriaal aankopen ... en ballen op aanvraag

​

Bea heeft ondertussen een stoeltje gevonden en binnenkort vertrekt dit richting Gambia.

​

Wordt vervolgd !

IMG_4397.JPG
bottom of page