top of page

VERSLAG APRIL 2016        10 JAAR PICCA SCHOOL

​

​

Op zaterdag 3 april werd er feest gevierd in Kerr Sering, de piccaschool (nieuwbouw) vierde zijn 10 jarig bestaan.

De vraag om een feest te organiseren kwam van Kebba (directeur) en zijn team van leerkrachten. Picca was bereid hen hiervoor financieel te steunen maar de organisatie zou volledig door hen gedaan moeten worden. Met wat bijsturing vanuit het Piccabestuur zijn ze tot een heel mooi resultaat gekomen.

Eerst was er de competitie tussen de verschillende nursery scholen uit de buurt, later op de dag was er voor alle kinderen, leerkrachten en vrijwilligers een lekker Afrikaanse maaltijd. Daarna de nooit ontbrekende muziek- en dansgelegenheid en als afsluiter een film in openlucht in de school.

Onder een stralende zon stonden de kinderen van de verschillende scholen piekfijn in hun uniform op het voetbalplein op ons te wachten. Zoals elke dag begonnen ze met een gebedje.

De organisatie van zo’n evenement is niet makkelijk. Om dit allemaal een beetje in goede banen te leiden kregen de leerkrachten hulp van een DJ (met héél grote boxen) en een dame die de presentatie deed.

Na elke proef werden de kinderen met een liedje en muziek bedankt. Stoelendans, lepelkoers, kringspelletjes, touwtrekken, ... . Iedereen zette zijn beste beentje voor en hoopte op een goede score voor zijn school. Rond de middag was het voor veel kinderen te vermoeiend geworden, wat normaal is bij zo’n hitte. De spanning steeg want de einduitslag werd bekendgemaakt. Dolle vreugde was er bij de winnaars, maar voor elke deelnemende school was er een overwinningsbeker en alle kinderen kregen een medaille. Wat waren ze trots! Tot dagen na de competitie liepen ze nog rond met hun medaille.

 

 

Alle kinderen konden nu even naar huis om wat te rusten want om 16u werden ze op het pleintje naast de school verwacht voor de kinderfuif. De muziek stond luid genoeg en er werd gedanst en gezongen en wanneer je honger kreeg, kon je even naar de school om te genieten van een maaltijd. De leekrachten hadden een rijstmaaltijd met kip en een héél pikant sausje klaargemaakt voor ongeveer 300 hongerige magen. Daarna terug naar het pleintje om samen verder te dansen. Alle kinderen, maar ook wij, de vrijwilligers, hebben ons met volle teugen geamuseerd.

Als afsluiter van de dag was er rond 20u, het moest namelijk donker zijn, een filmvoorstelling. Iedereen kreeg daarbij ook een zakje met popcorn. De keuze van de film was vlug gemaakt: The Lion King, dit was een schot in de roos, ze leefden erg mee en wanneer er wat meer ritme in kwam deinden ze mee op de muziek. Voor enkele kinderen was dit een te lange dag, ze lagen in slaap en werden door hun ouders opgehaald.

We mogen besluiten dat dit een heel geslaagde dag genoemd mag worden! Een dikke proficiat aan alle kinderen maar vooral aan alle leerkrachten die voor de hele organisatie gezorgd hebben!

Als beloning gingen we enkele dagen later met heel het schoolteam en vrijwilligers naar een plaatselijk restaurantje. Daar werd lekker Afrikaanse kost gegeten en natuurlijk (dat kan niet anders) ook gezongen en vooral heel veel gedanst. Het samenhorigheidsgevoel was fantastisch!

 

 

Wies

VERSLAG MAART 2019 (Olga , Noa , Blanche , Jessica , Bea en Bellinda )

 

Eind maart 2019 gingen we met ons clubje van 6 voor de eerste keer mee naar Gambia met Bellinda, die al 15 jaar actief met het Picca-project bezig is.

Ons doel was een handje mee te helpen in het Piccaschooltje in Kerr Serign. In het schooltje komen dagelijks ongeveer 200 kleutertjes naar de klas waar ze gratis onderwijs krijgen door enkele enthousiaste leerkrachten.

Picca heeft ook een medische post waar de mensen uit het dorp terecht kunnen voor wondzorg en andere medische problemen.

De leerkrachten, directeur, verpleger, onderhoudspersoneel en de nachtopzichter worden allen betaald door de VZW Picca for Gambia. De lokale overheid komt jammer genoeg financieel niets tussen. We droegen ons steentje bij in het onderhoud van de gebouwen maar ook aan het inhoudelijk pedagogisch project van de school.

Terwijl de een ene groep aan het schilderen was waren anderen in de klassen aan het lesgeven . Via spel en muziek was er ook heel veel plezier .

 

Omdat we allemaal erg onder de indruk terugkeerden naar België en er veel zin in hadden planden we een volgend bezoek aan het schooltje, aanvankelijk begin april 2020. Covid 19 dwarsboomde echter onze plannen maar 27 oktober 2021 vertrokken we eindelijk richting Banjul, hoofdstad van Gambia. Door onvoorziene omstandigheden was onze groep van 12 tot 8 deelnemers herleid.

​

​

​

 

VERSLAG OKTOBER 2021 ( Jessica , Bea , Ann, Conny , Jo en Rita , Helen en Bellinda)

 

Na een vlucht van 7 uur kwamen we aan in Gambia. Ook daar golden heel wat Covid 19 controles maar eens buiten mochten onze mondmaskers in de handbagage. De rit , die Modou zoals elk keer regelt voor Bellinda , naar ons hotelletje,  bracht alvast heel wat emoties boven, enerzijds geluk van hier terug te zijn, anderzijds onder de indruk voor sommigen die hun eerste keer meekwamen.

Het regenseizoen was nog maar net voorbij en we zagen overal nog grote plassen water in de ‘straten’. Het toeristisch seizoen was nog niet echt van start gegaan, maar hier en daar was wel al een hotel of restaurantje open.

Na een deugddoende nachtrust en lokaal ontbijtje, vertrokken we te voet richting ons Picca-schooltje. Omdat er elk jaar van alles verandert, is het soms even zoeken welke baantjes we moeten nemen. Gelukkig kwamen we in het dorp mensen tegen die Bellinda direct herkenden en ons de juiste weg toonden. Daar aangekomen stonden de kinderen en leerkrachten ons al op te wachten en zorgden voor een hartverwarmend ontvangst.

​

​

 Na heel wat omhelzingen, knuffels en liedjes verkenden we het gebouw en maakten een planning op van wat allemaal te gebeuren stond. Een deel van het dak moest hersteld worden en ook het plafond van een klasje was volledig vernield door het voorbije regenseizoen. De school kon aan de buitenkant een opfrisbeurt gebruiken en ook alle klasjes snakten naar een nieuw laagje verf. Nog niet alle klasjes hebben een vloertje, dus planden we ook om in één van de klasjes een vloer te leggen. Heel wat van de stoeltjes en tafeltjes waren stuk, deze werden 14 jaar geleden met een container vanuit België verscheept. We regelden een lokale schrijnwerker, die er voor zorgde dat de stoeltjes en tafeltjes waar nodig hersteld werden. Ook voor onze medische post hebben we uitbreidingsplannen en hopen we op extra medicatie vb Malariapillen, ontsmettingsproducten, ….

Uiteraard vallen er daarnaast nog heel wat andere werken te doen, maar gezien ons beperkt budget kunnen we  niet alles in één keer. Die staan op ons to do lijstje voor een volgend bezoek.

Iedereen van het schooltje vroeg wel een babbeltje met Bellinda om allerlei redenen. Ondertussen schoten wij in actie. Elke ochtend startten we met een overlegje waarop we afspraken wie wat zou doen die dag. Jo ( als enige man van ons gezelschap ) richtte samen met enkele van de locals hun pijlen op het dak en het plafond in de klas. De dames schoten in actie en zorgden voor een laagje verf op de muren van de klasjes, de toiletten en de bijhorende poetsbeurten. Het spreekt voor zich dat we met 11 ruimtes wel wisten wat te doen.

​

We besloten tijdens het weekend en 1 november verder te werken, vermits de kindjes dan geen klas hadden en dat wat gemakkelijker werkte dan wanneer er 250 kindjes nieuwsgierig rond lopen die je allemaal even een handje of een knuffel komen geven.

Zoals reeds gezegd was er ondertussen ook een lokale schilder de volledige buitenkant van de school aan het verven. Een vriend van de schilder heeft terug een mooi schild en benaming op onze schoolmuur aangebracht . Het metalen bord met onze naam en contactgegevens werd ook opgefrist . Het emailadres van Picca en nummer van Bellinda komen soms van pas als er toeristen in de buurt zijn en voor de school iets willen betekenen.

​

Ook ouders van het dorp contacteren ons zo geregeld.

Op regelmatige tijdstippen kwamen er mensen uit het dorp dag zeggen. Heel wat mensen kennen Bellinda en ze vinden het altijd fijn om haar terug te zien. In de namiddag werd er af en toe een schotel Chicken Benechin voor ons gebracht. We weten dat hun voedsel heel schaars is. Dit toonde dan ook hoe erg ze waarderen wat we voor het schooltje en de kinderen doen  en betekenen.

Eerlijkheidshalve moeten we ook toegeven dat we na onze dagtaak genoten van een verfrissende duik in de zee of het zwembad.

Als we dan zo ver gevlogen zijn, moeten we natuurlijk ook een deel van het land bezoeken. Op dinsdag en woensdag namen we de tijd om wat van Gambia zelf te zien. We trokken op avontuur met Seedy, vriend en onze lokale gids die voor ons gezelschap een busje geregeld had. We bezochten de hoofdstad Banjul en de haven, waar de containers toe komen. Vervolgens gingen we naar Lamin Lodge waar we uitleg kregen over de oestervangst en hoe de schalen van de oesters gebruikt worden om een soort kalkverf van te maken.

We sloten onze eerste dag af met een bezoek aan de haven van Tanji, waar dagelijks de bootjes toe komen met vers gevangen vis. Wat een drukte van jewelste. In overdekte barakken werd ter plaatse een deel van de vissen direct gerookt of gepekeld. Het andere deel wordt verkocht op het strand. Onze HACCP-normen zijn daar blijkbaar niet van toepassing 😊

​

​

De 2de vrije dag brachten we een bezoek aan de market van Serrekunda, waar het ene kleine winkeltje/ kraampje naast het andere staat. Een deel overdekt en een deel in open lucht. Vermits er nog heel weinig toeristen aanwezig waren, probeerde iedereen ons wel iets te verkopen. Daarna een bezoekje aan een Batik-fabriek en we sloten onze dag af met een wandeling en boottocht in Makasuta, het heilige bos. Conny legde hier een herdenkingssteen op een zorgvuldig uitgezochte plaats aan de oevers van de Gambiastroom ter nagedachtenis van een goede vriendin, een ontroerend moment.

De laatste dagen werkten we af wat nog niet klaar was en de allerlaatste dag deelden we  onze cadeautjes uit in de klasjes. Snoepjes, ballonen, balpennen werden met een grote glimlach in ontvangst genomen door de kindjes. We organiseerden vanuit Picca ook nog een voedselbedeling voor de mensen uit het dorp. Het raakt je voor de zoveelste keer als je ziet hoe kinderen en ouders komen aanschuiven voor een kilo rijst, enkele aardappelen en een ui. Dan realiseer je je nog maar eens hoe weinig de mensen ginder hebben en je toch altijd met een glimlach tegemoet komen. Ieder van ons had nog wel wat extra mee zoals zeep, tandpasta, rugzakjes, … . We gingen de laatste dag dan ook langs in enkele compounds, woongemeenschappen, waar we dit alles konden afgeven.

De voorbije 10 dagen bracht bij iedereen van ons wel wat teweeg. We hadden een super fijne groep die er ook voor elkaar stond als dit nodig was. Het was een emotioneel afscheid in Kerr Serign en ook in Zaventem maar we blikken met alleen maar warme gevoelens terug op onze reis. Voor Bellinda de zoveelste keer, voor de anderen de 2de keer of de eerste keer maar voor de meesten van ons zeker niet de laatste keer. We kijken alvast uit naar onze volgende trip eind maart 2023.

IMG_3331.jpg
IMG_3550.jpg

VERSLAG BEZOEK PICCA SCHOOL MAART 2023 :

 

Bea , Blanche en Bellinda op pad van 22/3 tot 29/3.

Na een goeie vlucht toegekomen in het warme Gambia.

 

Modou stond ons zoals gewoonlijk op te wachten . Eens buitengekomen werden we tegengehouden door The Fatu Network . Een lokale zender in Gambia .

Een blitz-interview gegeven ivm de connectie met Modou en onze Piccaschool, hilarisch na zo een lange vlucht , twas een schoon zicht.

 

De weg naar het Hotel is dezer dagen een hel ,…ze zijn nieuwe asfaltwegen aan het aanleggen (gesponsord door China en Saoudie Arabie) en alle verkeer wordt dus omgeleid via zandwegen ernaast . In principe zijn de wegen zo goed als klaar maar er zijn nog geen markeringen op aangebracht , geen lichten , het is nu gewoon een zeer snelle baan met gevolg dat er al veel doden zijn gevallen en ze nu die baan hebben afgesloten . Dit kan alleen in Gambia .Chaos !

Een dik uur later arriveren we in ons hotel .

We zijn er zeer goed bediend geweest , we kregen meteen een upgrade .

Zo af en toe wat boxen met de container meegeven voor hen werpt zijn vruchten wel af .

 

De volgende dag :

 

Bij aankomst in de school waren er geen leerlingen aanwezig van de Nursery school.

Het was examen voor de leerlingen van de Primary school.

Kebba was aanwezig maar andere leerkrachten van andere scholen namen de examen af.

Is zo gebruikelijk in Gambia en duurde zo drie dagen.

Toch al een kleine meeting gehouden met Kebba en Boto van de MP .

Boto zijn loon besproken en de gelden voor de medicatie. 

De school gaf een zeer nette indruk ! de ‘cleaninglady’s’  hadden dit zeer goed gedaan !

 

​

 

Deze trip is een verdere evaluatie van de werking van de school .

We gaan een nieuwe leraarskamer creëren om nog meer de werking tussen leerkrachten en directie te optimaliseren.

Dus , vandaag nieuwe vloer gaan kiezen en laten leveren , morgen aan het werk

De kleine stoeltjes van de kinderen , die al meermaals vermaakt zijn geweest , gaan we ook allemaal vervangen

Ondertussen al een zoektocht geweest hiervoor , amai niet simpel !! De prijzen rijzen hier ondertussen ook de pan uit !

In onze tocht naar al dat materiaal zijn we ook in een magazijn beland waar balen kleding toekomt , gesorteerd wordt en ... verkocht wordt

Kleding via Picca meegeven is helemaal niet van deze orde! Alles wat wij hier aanleveren is gratis voor hen.

Vandaar ook de opbrengst van de pizza’s en de Quiz  en ons eetfstijn worden hier integraal ingezet in onze Picca Nursery school en bij uitbreiding voor de ganse gemeenschap van Kerr Serign .

 

 

 

 

Dus op stap geweest in de lokale ‘Brico’s ‘ , op zoek naar verf en materiaal voor de volgende dagen.

Op de planning stond :

  • De borden aan de muur opfrissen / herschilderen.

  • Een vloer leggen in het achterste lokaal= dit wordt een leraarskamer .

  • Daar komt ook nog elektriciteit , een fan , meubilair enzo..

  • Een houten deur moet geplaatst worden tussen die ruimte en de berging erachter.

  • Schoolmateriaal aankopen

  • Een nieuwe watertank kopen voor op het dak

  • Schoolmeubilair aankopen

  • Al het vuil laten ophalen door een ‘ Donkey’ .

 

De nieuwe aangekochte (plastieken) stoelen afgewassen .

Het medisch materiaal die we vergaard hebben in het magazijn van Benegambia , gesorteerd en verdeeld in dozen voor onze MP en voor het Hospitaal in Sukuta .

 

​

 

Zaterdag onze uithangborden onder handen genomen met ‘ Plastic paint’. Wat meubilair opgefrist en de ‘Donkeyman’ laten komen om nog vuil op te halen. Goed voor ‘ezel’ , kon hij meteen zijn dorst lessen .

Een groot deel van de stoeltjes ( lees alleen ijzer) ook laten ophalen , wegen en een 750 dal aan verdient alle beetjes helpen ...

Zondag was een ‘day off ... doch één met mooie wendingen .

Ons gesorteerd medisch materiaal gaan afgeven aan het hospitaal in Sukuta. Voor mij was het een tijdje geleden en alle paviljoenen zagen er erbarmelijk uit . Ze zijn aan het verbouwen

Tijdens het rondneuzen zijn we een team mensen tegengekomen . Die hadden een meeting ivm Mental health and disabled people in the Gambia. Daar wij ons daar nogal in thuis voelen ( letterlijk) was er meteen een goed gesprek dat leidde tot misschien wel een mooie samenwerking.

Zij werkten met mensen van Tanka Tanka een PI .

Lang verhaal ... kort gezegd: we gaan hen helpen in voedsel, kleding en detergent en medicatie

Nadien ging onze tocht verder richting Kartong. Het meest zuidelijke deel van Gambia. Hello Senegal daar zagen we de boot van Haalai Xale liggen ... een ander mooi Belgisch schoolproject van Astrid Costermans en team. Alex , een local deed zijn verhaal en zijn achteraf een kijkje gaan nemen . Wat een mooie open space

Als afsluiter aan Paradise beach in Sangyang ne fanta gaan drinken . Onze chauffeurs zijn in de eerste week Ramadam en mogen niets eten en drinken tussen 5 u en 19.25 u ... voor ons in deze warmte niet haalbaar ! Top dat zij dat kunnen

Vandaag terug naar school , de borden verder afwerken , terugplaatsen en meetings

​

 

 

 

Dus : Het verhaal Tanka Tanka , een Psychiatrische Instelling , is dus iets waar we ons ook willen voor inzetten.

We zijn dit gaan bezoeken zonder enige verwittiging .

We waren blij verrast dat het redelijk rustig was , proper en gestructureerd.

Ze hadden er ook dan een zeer groot complex ter beschikking.

Een grote binnentuin maakte het aangenaam.

De meesten liepen wat te wandelen en kwamen ons begroeten en handen schudden.

Dit steeds in het bijzijn van enkele opvoeders .

We hebben er voornamelijk mannen gezien en maar een paar vrouwen die er verblijven.

We hadden een aangenaam (onverwacht voor hen) gesprek met de leidinggevende op dat moment.

Al de mensen die daar werken krijgen hun loon via de overheid.

(hadden even gepolst hoeveel en krijgen merkelijk minder dan onze leerkrachten)

Onze vraag van , wat kunnen wij betekenen voor jullie ? , was zeer opvallend.

Ze vroegen GEEN geld maar hadden nood aan voedsel , detergent en kleding.

Iets wat wij kunnen voorzien via de containerdienst.

Wordt uiteraard vervolgd.

 

Iedere dag kunnen we hier wel iets betekenen voor de gemeenschap en de school.

Met de container had ik een buggy (gesponsord door Blanche via Goed ! )meegestuurd voor een 3 jarige jongen die nog niet kon stappen.

We zijn hem gaan bezoeken en zagen direct dat er meer aan de hand was. De ervaring die ik met Dennis heb maakte het duidelijk.

Heb de mama tips en tricks kunnen geven ivm ‘therapie’ , beloofd om materiaal op te sturen en eventueel medicatie... je moet maar hier geboren worden met deze problematiek.

Het weinige dat we kunnen doen zal gedaan worden , dit zit onder ons vel.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Ondertussen nog een constructieve meeting met de Staff gehad

De vloer is bijna klaar .... vandaag afwerken.

Vandaag schoolmateriaal aankopen ... en ballen op aanvraag

​

Bea heeft ondertussen een stoeltje gevonden en binnenkort vertrekt dit richting Gambia.

​

Wordt vervolgd !

IMG_4397.JPG
bottom of page